روزگار من

گوگل کروم رو باز کردم نوشم آهنگ های دهه هفتاد  توی نتایج یه آهنگ قدیمی از ابی پلی  و همراهش گریه کردم

امروز یکی از اون پنجشنبه هایی بود که رفتم بهشت زهرا. وقتی اونجام واقعیت آوار میشه سرم

اینکه مجید الان اینجا خوابیده که دیگه الان بعد از یک سال و ده ماه دیگه چیزی به اسم اون مجیدی که من میشناختم و میدیدم نیست. یعنی در واقع دیگه اون مجید اینجا خواب نیست. مجیدی با اون همه خصلت خوب بد با اون تیکه کلام ها و رفتارها با اون شکل و شمایل.

همش میترسم میترسم که یادم بره میترسم  که یه روزی زور بزنم به این مغز که یادم بیاد صداش حالتهاش

قلبم درد میکنه

جمله ای که این دو روز فکرم رو مشغول کرده اینه

"هرکس داستان زندگی خودش رو داره"

پ.ن:

برای دانشگاه محقق اردبیلی ثبت نام نمیکنم. نمیگم دوست نداشتم برم چرا اتفاقا بشدت احساس میکردم نیاز دارم برم جایی دور و متفاوت ولی...

ولی محبت به خانواده و تصور اون حجم از سختی که باید تحمل کنم اونم توی این سن و سال و شرایط باعث شد این موقعیت رو رد کنم

هنوز نمیدونم دلیل اصلیم همینه یا ترسهایی که پشت این فکرهاست

به هرحال من حس میکنم نیاز دارم رشد کنم و از این حالت ناپختگی در بیام

نتایج اومد

شبانه اردبیل قبول شدم

بنظر میومد روزانه اردبیل قبول بشم!

بهرحال الان من موندم و هزاران راه نرفته!

یه نیمه دیگه از سال باقی مونده

یه نیمه دیگه از سی و پنج سالگی

پلن بعدی چیه!

دریافت

ببندم شال و میپوشم قدک را
بنازم گردش چرخ فلک را
بگردم آب دریا سراسر
بشویم هر دو دست بی نمک را
امون از دل مو وای از دل مو
امون از دل مو وای از دل مو
عزیزم کاسه چشمم سرایت
میون هر دو چشمم جای پایت
از اون ترسم که غافل پا نهی باز
نشینه خار مژگونم به پایت
امون از دل مو وای از دل مو
امون از دل مو وای از دل مو
ز دست دیده و دل هر دو فریاد
هر اونچه دیده بینه دل کنه یاد
بسازم خنجری نیشش ز فولاد
زنم بر دیده تا دل گردد آزاد
امون از دل مو وای از دل مو
امون از دل مو وای از دل مو
الهی یا الهی یا الهی
سر راهت درآد مار سیاهی
اول بر مو زنه دل بر تو بستم
دوم بر تو زنه که بی وفایی
امون از دل مو وای از دل مو
امون از دل مو وای از دل مو
غم و درد دل مو بی حسابه
خدا دونه که مرغ دل کبابه
بنازم دست و بازوی تو جلاد
اگه قتلم کردی والا ثوابه
امون از دل مو وای از دل مو
امون از دل مو وای از دل مو
امون از دل مو وای از دل مو

برای اولین بار اومدیم به خونواده توصیه کردیم پولا رو تبدیل به ارز و طلا کنند

از شانس از همون روز خرید، افتاد تو سقوط

و من الان سیبل چشم غرره هام

با اینکه امید کمی به قبول شدنم هست با وسواس زیاد انتخاب رشته رو انجام دادم . و برخلاف ترسم اردبیل رو انتخاب کردم. نمیدونم نتایج چطور میشن امیدوارم که کار درست رو انجام داده باشم

نتایج ارشد اومد

رتبه ام شد 119

امسالم هیچ!

نشتم با کلید سوالا درصدام رو درآوردن این اولین باره تو زندگیم اینکار رو میکنم درصدهام دو رقمیه زیر بیست بودن

یعنی رتبه ام چند میشه؟

 کنکور ارشد امروز برگزار شد. دو ماهی میشد که مطالعه ای نداشتم براش. سوالاتش تقریبا راحت بود. بخصوص زبان. نمیدونم جوابهام صحیح هستند یا نه. ولی فکر کنم آخرین سال کنکور دادنم باشه. احتمالا شروع کنم جی آی اس رو بصورت خودآموز یاد گرفتن

پ.ن:

این روزها بیشتر از قبل احساس بی تعلقی میکنم. و در کنار این حس احساس بی عرضه بودن!

نمیتونم دروغ بگم ولی امروز سر جلسه باز هم همون فکر تکراریه ای کاش میخوندم رو داشتم!