روزگار من

اصلا دوست نداشتم توی جلسه ختم قرآنی که برای دومین سالگرد برگزار شد حضور داشته باشم

به بهانه کاری کتاب ها رو بلند کردم رفتم کتابخونه محله که از قضا استثنا امروز تعطیل بود

رفتم کتابخونه مرکزی. حدودا سه بعد از ظهر بود

من سالها بود سالن مطالعه نرفته بودم!

خیلی جالب بود مدل پوشش و درس خوندنشون

تا ساعت شش و نیم توی محوطه کتابخونه و کنار کارون پرسه زدم

عمیقا دوست داشتم با کسی از سر دوستی همکلام بشم

اتفاقی سروش رو دیدم که احتمالا اومده بود واسه حسابان درس بخونه چقدر این پسر رو من دوست دارم عین نوجونی خردمند و مودبه

گفتگومون در حد سلام و علیک بود!

امروز روز غریبی بود

ذهنم بیشتر از همیشه آشفته است

فکر میکردم به این دوران تعلق ندارم

همون حس یه مقدار قدیمیه جا مونده از کاروان!

رنگ امیزی منزل  وخستگیش

بیکاری و بلاتکلیفی

اوضاع الان کشور

بیمارستان همراه خواهری بودن

نتیجه آنژیوگرافیشون

و

فردا...

فردا که دومین سالگرده...

دلم یه آغوش گرم و امن میخواد که برای مدتی توش به هیچی فکر نکنم

نمیدونم چرا روم نمیشه الان به کسی اس ام اس بدم:|

یجوریه انگار قرار سر زده پا بزاری خونه ملت یا داری وارد حریم خصوصیشون میشی. حالا اگر  شبکه های اجتماعی فیلتر نبود ریلکس  به هرکس دوست داشتم  پیام میدادم :|

پ.ن

شبهای بیمارستان چقدر طولانی و کسل کنندست

بی نتی ناجور آزاردهنده شده

گوگل کروم رو باز کردم نوشم آهنگ های دهه هفتاد  توی نتایج یه آهنگ قدیمی از ابی پلی  و همراهش گریه کردم

امروز یکی از اون پنجشنبه هایی بود که رفتم بهشت زهرا. وقتی اونجام واقعیت آوار میشه سرم

اینکه مجید الان اینجا خوابیده که دیگه الان بعد از یک سال و ده ماه دیگه چیزی به اسم اون مجیدی که من میشناختم و میدیدم نیست. یعنی در واقع دیگه اون مجید اینجا خواب نیست. مجیدی با اون همه خصلت خوب بد با اون تیکه کلام ها و رفتارها با اون شکل و شمایل.

همش میترسم میترسم که یادم بره میترسم  که یه روزی زور بزنم به این مغز که یادم بیاد صداش حالتهاش

قلبم درد میکنه

جمله ای که این دو روز فکرم رو مشغول کرده اینه

"هرکس داستان زندگی خودش رو داره"

پ.ن:

برای دانشگاه محقق اردبیلی ثبت نام نمیکنم. نمیگم دوست نداشتم برم چرا اتفاقا بشدت احساس میکردم نیاز دارم برم جایی دور و متفاوت ولی...

ولی محبت به خانواده و تصور اون حجم از سختی که باید تحمل کنم اونم توی این سن و سال و شرایط باعث شد این موقعیت رو رد کنم

هنوز نمیدونم دلیل اصلیم همینه یا ترسهایی که پشت این فکرهاست

به هرحال من حس میکنم نیاز دارم رشد کنم و از این حالت ناپختگی در بیام

نتایج اومد

شبانه اردبیل قبول شدم

بنظر میومد روزانه اردبیل قبول بشم!

بهرحال الان من موندم و هزاران راه نرفته!

یه نیمه دیگه از سال باقی مونده

یه نیمه دیگه از سی و پنج سالگی

پلن بعدی چیه!

دریافت

ببندم شال و میپوشم قدک را
بنازم گردش چرخ فلک را
بگردم آب دریا سراسر
بشویم هر دو دست بی نمک را
امون از دل مو وای از دل مو
امون از دل مو وای از دل مو
عزیزم کاسه چشمم سرایت
میون هر دو چشمم جای پایت
از اون ترسم که غافل پا نهی باز
نشینه خار مژگونم به پایت
امون از دل مو وای از دل مو
امون از دل مو وای از دل مو
ز دست دیده و دل هر دو فریاد
هر اونچه دیده بینه دل کنه یاد
بسازم خنجری نیشش ز فولاد
زنم بر دیده تا دل گردد آزاد
امون از دل مو وای از دل مو
امون از دل مو وای از دل مو
الهی یا الهی یا الهی
سر راهت درآد مار سیاهی
اول بر مو زنه دل بر تو بستم
دوم بر تو زنه که بی وفایی
امون از دل مو وای از دل مو
امون از دل مو وای از دل مو
غم و درد دل مو بی حسابه
خدا دونه که مرغ دل کبابه
بنازم دست و بازوی تو جلاد
اگه قتلم کردی والا ثوابه
امون از دل مو وای از دل مو
امون از دل مو وای از دل مو
امون از دل مو وای از دل مو