روزگار من

گاهی فکر میکنم ای کاش اجازه نمیدادم که به خاک بسپارنت اینجوری میتونستم تلاش کنم و امید داشته باشم که بر میگردی

با وجود گذشت هفتاد و اندی روز باز هم امید دارم از دل خاک بزنی بیرون

اصلا باورم نمیشه این مزاری که سرش گریه میکنم خونه ابدی توه

دلم خیلی برات تنگ شده میفهمی؟ خیلییییییییی

الان وقت رفتنت نبود مجید

امروز داشتم فکر میکردم اگر اون ده بیست دقیقه رو هم رد میکردی میومدی خونه

الان مثل همیشه تو پذیرایی خواب بودی منم تو اتاقم بودم و دلم پر شادی و غم های سطحی بود

داشتم یحتمل به عروسی علی فکر میکردم و دنبال زن بودم واست

اصلا نمیتونم رفتنت رو باور کنم مجید

وقتی به نبودنت فکر میکنم دلم از همه دنیا سیر میشه:(

یعنی الان آگاهی و درک داری؟

زندگانی؟

مجید تو زوتر از ماها به درستی و نادرستی داستانهای بعد از مرگ رسیدی:(

نزدیک به هفتاد روز از اون روزایی شوم میگذره و من هنوز  نتونستم بخوبی با مصیبتی که وارد شده کنار بیام. دلم برای برادرم تنگ شده برای برادری که همیشه حضور داشت. روحش شاد

هر روز که میگذره باورش سخت تر میشه نمیتونم بپذیرم ک مجید دیگه نمیاد. منتظرم چهلم و برگزار کنن و بعد مجید برگرده و همه چیز بشه مثل سابق. کاش از این کابوس بیدار بشم

دیشب برای دوم باز پرستارهم دختر خاله بودمام چه دردی میکشه و چقدر صبوره تموم لحظات ک درد داره فقط ذکر میگه و متوسل میشه به خدا  

من هم مجبورم به دروغ بخندم و دلداریش بدم و بعد ته دلم بگم چه میدونی بعد از کشیدن این همه درد و بهبودی چه خبرهای بعدی  انتظارت رو میکشن

چقدر سخته پرستار مادر بیمار و رنجوری باشی که ندونه فردا خاکسپاری پسر پنج ساله اشه

دیشب که رفتیم شهرستان قرار شد کسی بیاد تو خونه بخوابه. که نیومد تا سه شب. سه که اومد دید دزد زده به خونه و همه رو برده. تلوزیون ها. طلاها. بدلیجاتا. ساعت ها. همه خونه رو ریخته بود بیرون زیر رو رو کرده بود. لپتاپ من!  اونم برد همه عکس ها فیلم هایی که از مجید داشتم همه توش بود  فایل های  مربوط به کارم عکس و فیلم های عروسی تولد سال نو شب یلدای این پنج  شش سال اخیر... وسیله کارم بود!

انگشتر یادگاری مجید ساعت یادگاری بابام همه رفت!

حوصله هیچ کس رو ندارم. حوصله شلوغی خونه رو ندارم. از ادمهایی کهک فکر خوردن ووخوابیدنن فقط فراریم کسایی که فکر میکنن مرگ فقط برای داداش من بود. شایدم اینجور فکر نکنن نمیدونم. من فقط میدونم از همه کسایی که اذیتش کردن کینه دارم. از بودنم و زندگی بدون اون عذاب وجدان دارم. دلم برای جونیش کبابه. اصلا باور ندارم که نیست نمیخوامم باور کنم

ده روز گدشت

ده روز از اون شب شوم سیاه نمیدونم چی

نمیتونم تعریفش کنم

هنوز باور ندارم

هیچی نمیدونم

کاش برگرده

کاش بیاد بگه همش دروغ بوده

برادر عزیزم برادر کوچکم  واقعا دیگه نمیبینمت؟

لینک پست هایی مربوط بهش

لینک پست هایی مربوط بهش

چه میدونستم به سی نمیرسه

خب بهتره بجای گریه و زاری و گله و شکایت بعد از شکست بلند شم و دوباره تلاش کنم :)