روزگار من

آهن هم که باشی ذره ذره خورده میشی

حساسیت پوستی که این چند روز تموم تنم و گرفته

خارشش که رو اعصابه! بخصوص توی تایم اداری که هیچ کاریشم نمیشه کرد

خونریزی 20 روزه این زخم

مشکلات کار

دوری از خونه

حس سربار بودن تو خونه مردم

نبودن امکانات توی این شهر کوچیک

نارضایتی از وضعیت حقوقی

استرسی که مدیر سر کار به هممون میده

فکر آینده

دیدن کسایی که به راحتی به شرایط دلخواه رسیدن

مرور گذشته و مشکلات

همه و همه باعث میشه آدم دل نازک بشه

کم حوصله بشه

حس و حالش عوض بشه

بعد در کنار همه اینها آدم هایی که روشون حساب میکردی بیان و ترکت کنن

(از نوشتنشون گریه ام گرفت سر کار)