بعد از کلی درخواست و خواهش از طرف مبینا و فرزانه (برادر زاده و خواهرزاده ام)منم قبول کردم باهاشون برم استخر
حالا نکه کلاس بزارم ها نه!
حقیقت این بود که من از توی اب رفتن وحشت داشتم :-)
خلاصه بعد از کلی ناز کردن من ،شال و کلاه کردیم رفتیم  تا  یادم نرفته بگم قبل از رفتن گفتیم مامان تو هم با ما بیا ،بیا توی اب قدم بزن مثلا اب درمانی واسه  درد مفاصل و اینا.
رسیدیم و رفتیم توی اب!
رفتیم توی اب نه! رفتن توی اب!
 در واقع  من شبیه کوالا چسبیده بودم به دیوار استخر مامان و اون دوتا  وسط اب   در حال شنا  کردن :-)
من باید ی روز روی اینها رو کم کنم :-)

پ.ن: درسته خیلی واسه مامان ترسیدم بخاطر قلبش ولی وقتی دیدم با اینکه  نزدیک ب چهل  و پنج  سال از دوران کودکی و شنا کردنش تو رودخونه گذشته ولی فوق العاده  شنا میکنه حس غرور بهم دست  داد  و فهمیدم مامانم  برخلاف تصورات من خیلی  از من جلوتره :-)