گاهی که جریانی مثل دیشب پیش میاد ،میافتم تو شک که اصلا باید دیگران، زندگیشون،غم و شادی و خطا و... هاشون برام مهم باشه یا نه!
باید از ناراحتیشون ناراحت بشم یا وقت دیدم غم شون به خودم بگم به من چه و به زندگیم ادامه بدم؟
یا وقتی میبینم که دارن یه حرف یا حرکت اشتباه رو از روی بی اطلاعی انجام میده باید بهشون گوشزد کنم یا نه؟
و یا اینکه وقتی دربرابر این رفتار من جبهه میگیرن باید بازهم مهربانانه وقت دیگه و جای دیگه بهشون یاداوری کنم؟ یا که نه بخودم بگم دیگه به من ربطی نداره من گفتم و باقیش با خودش؟!
گاهی لازمه بشینیم و با خودمون درد دل کنیم گاهی هم شادیهامون رو باید با خودمون تقسیم کنیم! و اون کسی که باید بیشتر از همه بهش احترام بزاریم کسی نیست جز همین خودمون!
