روزگار من

هرچقدر سعی میکنم نمیتونم خود قدیمم رو یا بهتر بگم کاراهای انجام داده و بیشتر انجام نداده شده گذشتم رو درک کنم

شبیه یه خوابگرد که نه خود خوابگردی بدم تو این سالها که فقط چشماش بازه و بدون فکر دار حرکت میکنه ، نه چیزی میبینه و نه چیزی میشنوه حتی درست فکر هم نمیکنه!